1982. “(…) Ο μεγάλος θεατράνθρωπος Βασίλης Μπουρνέλλης, αυτός ο πολύπειρος εργάτης του θεάτρου, με κάλεσε να ασχοληθώ με την πρώτη μου μεγάλη επιθεώρηση, που ήταν η τελευταία δική του. Την ανεβάσαμε στο Ακροπόλ. Είχε ακούσει για μένα και μου ζήτησε να φιλοτεχνήσω τα σκηνικά και τα κοστούμια για «Το παραμύθι πάει σύννεφο» των Η. Λυμπερόπουλου – Γ. Λαζαρίδη. Έτσι πέρασα για πρώτη φορά το κατώφλι του ΑΚΡΟΠΟΛ.
Σκάλες με πλεξιγκλάς, διάφανα τελάρα, γυαλιστερές επιφάνειες και ό,τι καινοτόμο μου κατέβαινε, το σχεδίασα. Ο θίασος πολυπληθής με πρώτο τον Θανάση Βέγγο και τους Εξαρχάκο – Κάππη – Στυλιανοπούλου – Ματζουράνη – Ψάλτη – Σχοινάκη – Πεζιρκιανίδη κλπ.”
(απόσπασμα από το βιβλίο μου “Φωτίζοντας τη Διαδρομή μου”)