“(…) Οι αγώνες ομορφιάς, όπως άρεσε τότε να ονομάζουν τα καλλιστεία, ήταν για μένα πρόκληση. Ήθελα να δώσω εικαστική ποιότητα σε μια ιδέα, που έφερνε στο νου χαμηλό επίπεδο. Νομίζω ότι τα κατάφερα καλά, με αποκορύφωμα την εκλογή Miss Ευρώπη στην Αθήνα του 1992. Έστησα ένα κυκλικό θέατρο (σιδηροκατασκευή με κερκίδες) 1.500 θέσεων, εμπρός στην είσοδο του Ζαππείου.Ενσωμάτωσα την Κεντρική Κολωνάτα του σ’ ένα διαφανές γυάλινο πάρκο, φωτισμένο από κάτω και δύο αέρινες διαφανείς επίσης αυτόφωτες, σκάλες, δεξιά και αριστερά.
Ήταν ένα απλό σκηνικό που άρμοζε στον χώρο και αυτό δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Ταξίδεψε τηλεοπτικά σε όλον τον κόσμο αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Όπως άλλωστε και το κοστούμι που σχεδίασα για την τότε Miss Ευρώπη, Μαρίνα Τσιντικίδου, που έδρεψε βραβεία σε διεθνή καλλιστεία επί σειρά ετών και όποτε το φορούσαν οι κοπέλες που εκπροσωπούσαν την Ελλάδα.”
(απόσπασμα από το βιβλίο μου “Φωτίζοντας τη διαδρομή μου”)